Επειδή η αγάπη είναι οικουμενικά αναγκαία, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που προσπαθούν να την εξασφαλίσουν.
Την απαιτούν από τους άλλους, χωρίς να την προσφέρουν οι ίδιοι σε αντάλλαγμα.
Είμαστε σίγουροι ότι καταλαβαίνουμε για τι είδους ανθρώπους μιλάμε. Αυτούς που συνήθως μας λένε: «Περίμενα τηλεφώνημά σου. Γιατί δεν με πήρες;» Οι άνθρωποι αυτοί αποζητούν το τρυφερό συναίσθημα που προκύπτει από τη γνώση ότι ένας άλλος άνθρωπος θέλει/αισθάνεται την ανάγκη να τους μιλήσει.
Είμαστε επίσης σίγουροι ότι έχουμε συναντήσει το είδος του ανθρώπου που καταστρέφει μια συζήτηση. Σε μια συζήτηση κοινού ενδιαφέροντος, ο καθένας ακούει και λέει τη γνώμη του εναλλάξ.
Σταδιακά όμως, αυτό το άτομο αρχίζει να κυριαρχεί στην κουβέντα αραδιάζοντας κατεβατά από ιστορίες για το πόσο υπέροχη είναι η δουλειά του, πόσο υπέροχα είναι τα παιδιά της και πόσο εκπληκτικό είναι το καινούριο, πανάκριβο αυτοκίνητό του.
Πολύ σύντομα εμείς οι υπόλοιποι βγαίνουμε νοκ άουτ καθώς το άτομο αυτό, κυριολεκτικά μεθυσμένο από τον εαυτό του, συνεχίζει το μονότονο μονόλογό του ρίχνοντάς μας απλώς μια ματιά πού και πού, σαν για να βεβαιωθεί ότι έχουμε θαμπωθεί από το μεγαλείο του.
Αυτοί οι δυστυχισμένοι άνθρωποι έχουν τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση, που αναγκάζονται να μας επιβάλουν να τους θαυμάζουμε. Και όσο περισσότερο μας απομακρύνει η συμπεριφορά τους, τόσο περισσότερο επιμένουν. Τελικά, γίνονται τόσο ανυπόφοροι που κανένας δεν τους αντέχει πια.
Η έλλειψη της αγάπης, σε οποιονδήποτε βαθμό, προκαλεί πόνο. Η νευρωτική συμπεριφορά, ακόμη και οι πνευματικές διαταραχές, συχνά οφείλονται σε έλλειψη αγάπης.
Μελέτες έχουν δείξει ότι σωματικές ασθένειες, σε ποσοστό μέχρι και 87%, μπορούν να προκληθούν από το γεγονός ότι ο ασθενής δεν έχει πάρει ή δεν έχει γνωρίσει στη ζωή του αρκετή αγάπη.
Όταν δεν έχουμε αγάπη, κλονίζεται η κρίση μας. Γινόμαστε ανεπαρκείς και ανίκανοι. Στρεφόμαστε προς τον εαυτό μας και όσο η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθησή μας συρρικνώνονται, τόσο θεριεύουν οι φόβοι μας. Στην έσχατη περίπτωση, η έλλειψη αγάπης μπορεί να οδηγήσει το άτομο μέχρι και σε κατατονία.
Το μοναδικό γιατρικό είναι περισσότερη αγάπη. Για να μπορέσουμε να δεχόμαστε περισσότερη αγάπη, πρέπει να διευκολύνουμε τη διαδικασία εκπέμποντας ο καθένας μας περισσότερη αγάπη.
Από το βιβλίο «ΤΟΛΜΗΣΕ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙΣ» των JACK CANFIELD & MARK VICTOR HANSEN – εκδ. διόπτρα
Πηγή: sxeseis-kai-sunaisthimata.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου