Μαθητές διασχίζουν καθημερινά το πιο επικίνδυνο μονοπάτι του κόσμου για να πάνε σχολείο!

Οι μαθητές του χωριού Ατούλερ στην επαρχία Σιτσουάν αναγκάζονται καθημερινά να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν έναν άκρως επικίνδυνο βράχο, να επιδίδονται σε ριψοκίνδυνες αναρριχήσεις για την ίδια τους τη ζωή και όλα αυτά με στόχο να φτάσουν και να επιστρέψουν από το σχολείο.

H πολιτεία αποφάσισε να παρέμβει και να βοηθήσει ώστε να σταματήσουν οι ζωές τόσων παιδιών να διατρέχουν κίνδυνο, όταν κυκλοφόρησαν φωτογραφίες από τον φωτογράφο Chen Jie και δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδα του Πεκίνο.

Μιλώντας μέσω WeChat, ο Chen περιέγραψε τα συναισθήματα που ένιωσε την πρώτη φορά που παρακολούθησε τους δεκαπέντε μαθητές του χωριού, ηλικίας 6-15 ετών να σκαρφαλώνουν το βράχο.

«Αναμφίβολα σοκαρίστηκα από τη σκηνή που εκτυλισσόταν μπροστά μου», έγραψε, προσθέτοντας πως ελπίζει ότι οι φωτογραφίες του θα βοηθήσουν ώστε να αλλάξει η «επίπονη καθημερινότητα» του χωριού.

 

πηγή:http://www.4moms.gr

Αυτό το video θα σας κάνει να δακρύσετε!

Δείτε το συγκινητικό video της Διεθνούς Αμνηστίας με ένα πείραμα που αποδεικνύει ότι δεν υπάρχουν σύνορα μεταξύ των ανθρώπων.

Τέσσερα λεπτά οπτικής επαφής φέρνουν δύο ανθρώπους πιο κοντά από οτιδήποτε άλλο, σύμφωνα με την θεωρία του ψυχολόγου Arthur Aron. Με αυτή την ιδέα ως βάση, η Διεθνής Αμνηστία της Πολωνίας δημιούργησε ένα συγκινητικό video, με το εξής πείραμα: Έβαλε πρόσφυγες και κατοίκους της Ευρώπης τον έναν απέναντι στον άλλον, σε μία ψυχροπολεμική αποθήκη, και τους ζήτησε να κοιταχτούν στα μάτια για τέσσερα λεπτά.

Τα αποτελέσματα; Θα τα δείτε στο παρακάτω video, με τις αντιδράσεις, τα γέλια, τα δάκρυα και την οικειότητα που δημιουργείται ανάμεσα σε ανθρώπους από τη Σομαλία, τη Συρία, την Γερμανία, την Ιταλία, το Βέλγιο, την Πολωνία και την Βρετανία, σε ένα πείραμα που αποδεικνύει ότι σύνορα μπορεί να υπάρχουν μεταξύ των κρατών, αλλά όχι μεταξύ των ανθρώπων. Η δράση της Διεθνούς Αμνηστίας ονομάζεται #LookBeyondBorders (δείτε πέρα από τα σύνορα).
 

πηγή:http://www.in2life.gr/

25 Μαϊου:Παγκόσμια Ημέρα Εξαφανισμένων Παιδιών!

Η Διεθνής Ημέρα Εξαφανισμένων Παιδιών (International Missing Children’s Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 Μαΐου για να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά το παγκόσμιο πρόβλημα της εξαφάνισης παιδιών και παράλληλα να επισημάνει στους γονείς τα μέτρα που πρέπει να λάβουν για την προστασία των παιδιών τους.

 Όσον αφορά το 2016, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, από την αρχή του έτους έχουν δηλωθεί 97 εξαφανίσεις παιδιών και εφήβων εκ των οποίων 41 αγόρια και 56 κορίτσια. Από αυτά εντοπίστηκαν τα 74 παιδιά (29 αγόρια και 45 κορίτσια) ενώ αναζητούνται 23 ανήλικοι (12 αγόρια και 11 κορίτσια).
Ενθαρρυντικό ωστόσο είναι ότι διαχρονικά, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ, το ποσοστό ανευρέσεων παιδιών που εξαφανίζονται, είναι ιδιαίτερα υψηλό αφού προσεγγίζει το 98% των περιπτώσεων που δηλώνονται στις Αρχές.

Τι πρέπει να ξέρει το παιδί σας λοιπόν αν χαθεί;
Πρέπει να ξέρει ακριβώς το όνομα των γονιών και τον αριθμό τηλεφώνου τους. Αν ρωτήσετε πολλά παιδιά κάτω από την ηλικία των 3 τα ονόματα των γονιών τους θα σας πουν «μαμά» και «μπαμπά». Επαναλάβετε πολλές φορές τα ονοματεπώνυμά σας και τον αριθμό τηλεφώνου σας έτσι ώστε να το θυμάται σε περίπτωση που του συμβεί κάτι.
Να μένουν πάντα κοντά σε έναν ενήλικα. Ο κανόνας είναι: Αν τα βλέπετε, τότε σας βλέπουν. Αυτό βοηθάει τα παιδιά σας να μην χαθούν από κοντά σας.
Αν χαθείς, σταμάτα εκεί που είσαι και φώναξε. Μπορεί να έχουμε πει στα παιδιά μας να μην φωνάζουν αλλά σε αυτή την περίπτωση πρέπει να κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Κάντε εξάσκηση και σε αυτό. Βάλτε τους να φωνάζουν «μαμά» «μπαμπά» ξανά και ξανά. Πρέπει να γνωρίζουν πως το να φωνάζουν δυνατά θα  βοηθήσει εσάς να τους ακούσετε και να ξέρετε που είναι.
Να βρει μια μαμά με παιδιά και να ζητήσει  βοήθεια. Εδώ χρειάζεται να ξέρει το όνομα και το τηλέφωνό σας επειδή αυτή η μαμά πρέπει να σας τηλεφωνήσει. Βέβαια μπορεί να ρωτήσετε:»Γιατί να μην ρωτήσουν έναν μπαμπά με παιδιά;» Επειδή είναι η ασφαλέστερη επιλογή στατιστικά σύμφωνα με τους ειδικούς ερευνητές ασφαλείας. Αν το παιδί σας βρίσκεται σε ένα κατάστημα τότε πείτε του να βρει ένα άτομο στο ταμείο και να ζητήσει βοήθεια.
Τέλος, πρέπει το παιδί σας να γνωρίζει πως και να χαθεί εσείς θα το βρείτε αρκεί να θυμάται όλες τις συμβουλές που του δώσατε. Σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να του μιλήσετε για τα παιδιά που έχουν χαθεί και δεν βρίσκονται ποτέ. Ακόμη δεν πρέπει να κρύβονται όταν φοβηθούν και να μην ψάχνουν όλη την περιοχή για να σας βρουν αλλά να  μείνουν εκεί που είναι. Και να χαθεί, Μην το τιμωρήσετε ή το χτυπήσετε γιατί θα μείνει στην ψυχή του σαν μια τραυματική εμπειρία.

πηγές:http://tvxs.gr
         http://www.athina984.gr

Ο αντίκτυπος της αγάπης στον εγκέφαλο του παιδιού!

 

Τα παρηγορείτε για μια εκδορά στο γόνατο στη παιδική χαρά και τα καταφέρνετε να κοιμηθούν με ένα χαλαρωτικό νανούρισμα. Αλλά το να είστε μια στοργική, τρυφερή μητέρα, δεν ωφελεί μόνο στη συναισθηματική φροντίδα, αλλά παίζει και καθοριστικό ρόλο στον προσδιορισμό του μεγέθους του εγκεφάλου του παιδιού σας, λένε οι επιστήμονες.

Συγκλονιστικό: Σύμφωνα με νευρολόγους η σημαντική διαφορά μεταξύ αυτών των δύο εγκεφάλων έχει μια πρωταρχική αιτία – ο τρόπος που αντιμετωπίστηκαν τα παιδιά από τις μητέρες τους:

Και οι δύο αυτές εικόνες είναι σαρώσεις του εγκεφάλου δύο τρίχρονων παιδιών, αλλά ο εγκέφαλος στα αριστερά είναι σημαντικά μεγαλύτερος, έχει λιγότερες κηλίδες και λιγότερο σκοτεινές περιοχές, σε σύγκριση με εκείνον στα δεξιά.

Σύμφωνα με νευρολόγους, η διαφορά αυτή έχει μία σημαντική κύρια αιτία – τον τρόπο που το κάθε παιδί αντιμετωπίστηκε από τη μητέρα του.

Το παιδί με το συρρικνωμένο εγκέφαλο ήταν θύμα σοβαρής παραμέλησης και κακοποίησης.

Οι συνέπειες αυτών των ελλείψεων είναι μεγάλες – το παιδί με το αριστερό μεγαλύτερο εγκέφαλο θα είναι πιο έξυπνο και πιο πιθανό να αναπτύξει την κοινωνική ικανότητα να συμπάσχει με τους άλλους.

Αντίθετα, το παιδί με το συρρικνωμένο εγκέφαλο θα είναι πιο πιθανό να εθιστεί στα ναρκωτικά και να συμμετέχει σε βίαια εγκλήματα, να είναι αντικοινωνικό και πιθανότατα άνεργο.

Το παιδί αυτό είναι επίσης πιο πιθανό να αναπτύξει ψυχικά και άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ο καθηγητής Allan Schore, του UCLA, δήλωσε στην εφημερίδα Sunday Telegraph ότι αν ένα μωρό δεν αντιμετωπίζεται σωστά κατά τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του, αυτό μπορεί να έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη του.

Φαίνεται, επίσης, ότι όσο πιο σοβαρή η αμέλεια της μητέρας, τόσο πιο έντονη είναι η ζημιά που μπορεί να γίνει.

Οι εικόνες αναδεικνύουν και τις ανησυχητικές συνέπειες για τον κύκλο της παραμέλησης στην παιδική ηλικία – συχνά οι γονείς, οι οποίοι είχαν παραμεληθεί από τους δικούς τους γονείς, δεν έχουν αναπτύξει επαρκώς τον εγκέφαλό τους με αποτέλεσμα να παραμελούν κι εκείνοι με τη σειρά τους τα δικά τους παιδιά.

Αλλά μια άλλη έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε ότι ο κύκλος μπορεί να σπάσει με επιτυχία αν υπάρξει πρώιμη παρέμβαση και υποστήριξη σε αυτές τις οικογένειες.

Πηγή: http://www.mitrikosthilasmos.com/

Ο παράγοντας που δεν φαντάζεστε ότι επηρεάζει την επιτυχία του παιδιού σας!

Έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα μελέτησε τις περιπτώσεις 874 παιδιών όταν αυτά πήγαιναν στον παιδικό σταθμό και στη συνέχεια όταν έγιναν 10, 15 και 25 ετών και διαπίστωσαν ότι ένας δείκτης για την επιτυχία τους στη ζωή ήταν το πόσες δουλειές του σπιτιού έκαναν από μικρή ηλικία! Συγκεκριμένα, φαίνεται πως όσοι είχαν ξεκινήσει να βοηθάνε τη μαμά τους και να συμμετέχουν στις οικογενειακές υποχρεώσεις από 3-4 ετών είχαν πιο ικανοποιητικές διαπροσωπικές σχέσεις, καλύτερη ακαδημαϊκή πορεία και μεγαλύτερη αίσθηση ανεξαρτησίας από όσους άρχισαν να κάνουν δουλειές στην εφηβεία ή καθόλου.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τακτοποιώντας, βγάζοντας τα σκουπίδια, καθαρίζοντας τζάμια και γενικά κάνοντας τις δουλειές του νοικοκυριού τα παιδιά αποκτούν μια αίσθηση αυτάρκειας, υπευθυνότητας, συμπαράστασης και σεβασμού προς τους άλλους, κάτι που τα βοηθά συνολικά να πετύχουν τους στόχους που θα βάλουν στη ζωή τους. Και μάλιστα, όσο το νωρίτερο τόσο καλύτερα!
Σύμφωνα με τον Richard Rende αναπτυξιακό ψυχολόγο και συγγραφέα του βιβλίου Raising Can-Do Kids, οι δουλειές του σπιτιού είναι η καλύτερη μέθοδος για να αποκτήσουν τα παιδιά κοινωνικές και ακαδημαϊκές δεξίοτητες -πολύ περισσότερο από τις εξωσχολικές δραστηριότητες που τρώνε τον περισσότερο χρόνο τους. «Οι γονείς σήμερα προτιμούν τα παιδιά τους να ασχολούνται με δραστηριότητες που τους δίνουν εφόδια για μελλοντική επιτυχία. Η ειρωνία είναι ότι για να εξοικωνομήσουν χρόνο γι ‘αυτές σταμάτησαν να κάνουν όλα όσα πραγματικά τους προσφέρουν τις δεξιότητες που έχουν ανάγκη, δηλαδή τις δουλειές του σπιτιού» λέει ο ίδιος.

πηγή:http://babyradio.gr

Γιατί ξεχνάμε ένα όνομα... αμέσως όταν το ακούμε;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα ονόματα των ανθρώπων είναι δύσκολο να θυμόμαστε.  Ορισμένοι ερευνητές προτείνουν ότι τα ονόματα των ανθρώπων είναι το πιο δύσκολο από όλα τις λέξεις που μπορούμε να μάθουμε.
  Μια άλλη έρευνα έδωσε σε  συμμετέχοντες ψεύτικα ονόματα και βιογραφικά για τη μελέτη. Στη συνέχεια εξετάστηκαν σε αυτά που θα μπορούσε να θυμηθεί. Εδώ είναι τα ποσοστά για τα διάφορα κομμάτια των πληροφοριών που κατάφεραν να ανακληθούν:

Θέσεις εργασίας: 69%

Χόμπι: 68%

Αρχική πόλεις: 62%

Πρώτα ονόματα: 31%

Τελευταία ονόματα: 30%

 Έτσι, τα ονόματα είναι πιο δύσκολο να θυμηθούμε. Και, δεν θα εκπλαγείτε να ακούσετε, καθώς γερνάμε οι περισσότεροι από εμάς δυσκολευόμαστε να ακόμα πιο πολύ να θυμόμαστε ονόματα.

Μα γιατί?

 Όλα τα είδη θεωριών έχουν προταθεί. Το ένα είναι ότι πολλοί από εμάς έχουμε τα ίδια ονόματα. Ας υποθέσουμε ότι στην Ελλάδα το πιο κοινό όνομα είναι το "Νίκος" και το πιο κοινό επώνυμο "Παπαδόπουλος", είναι πιο δύσκολο να τα θυμόμαστε, διότι στο μυαλό μας ένας Νίκος Παπαδόπουλος έρχεται σε επαφή με τον άλλο και μπερδευόμαστε.

 Παραδόξως όμως, μερικές έρευνες δείχνουν τα  κοινά ονόματα είναι πιο εύκολο να τα θυμηθούμε από ότι τα ασυνήθιστα ονόματα.Άλλες έρευνες δείχνουν το αντίθετο, έτσι δεν είναι ακριβώς σαφές τι συμβαίνει.

 
Τι υπάρχει μέσα σε ένα όνομα;

 Η πιο δημοφιλής εξήγηση στην έρευνα είναι ότι τα ονόματα είναι ουσιαστικά αυθαίρετα και χωρίς νόημα.

 Σε διαφορετικούς πολιτισμούς τα ονόματα δίνονται από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της εμφάνισης , όπως παράδειγμα σε φυλές Ινδιάνων. Ενώ , σε άλλους πολιτισμούς το όνομα δίνεται κατ'επιλογήν των γονιών την ίδια στιγμή της γέννησης του παιδιού, που πολλές φορές μπορεί και να έχει το όνομα του πατέρα με την λέξη "Junior" στο τέλος . 
 
  Η έννοια του επωνύμου είναι το κλειδί

 Στο επώνυμο αλλάζει λίγο το πράγμα . Στην χώρα μας το επώνυμο έβγαινε αρκετές φορές από την εργασία κάποιου ή την κοινωνική του θέση, ή ακόμα και από παρατσούκλια. Σε μια έρευνα του 2004 αναφέρεται ότι είναι πιο εύκολο για εμάς να θυμόμαστε το επώνυμο κάποιου , αν  είναι ίδιο με την ιδιότητά του. 
 Στις μέρες μας υπάρχει έλλειψη σύνδεσης μεταξύ του επωνύμου κάποιου με την εργασία του ή την ιδιότητά του. 
  'Ενα κοινό τέχνασμα για να θυμηθούμε τα ονόματα είναι να αναγκάσετε τον εαυτό σας να κάνει κάποια αξιοσημείωτη συσχέτιση του ονόματος με κάτι άλλο (εμπειρία, περιοχή, χαρακτηριστικό). Είναι επίσης πιθανόν ο λόγος που τα ψευδώνυμα τα θυμόμαστε καλύτερα από τα ονόματα. Έχουν περισσότερο νόημα επειδή οι άνθρωποι τα αποκτούν για συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ή γεγονότα.

 
  Πηγή:http://www.psychologized.eu

Ένα θυμωμένο παιδί έχει θυμωμένους γονείς!

Δεν είναι και νέο αυτό έτσι δεν είναι; Όχι δεν είναι νέο γιατί οι περισσότεροι γονείς είναι θυμωμένοι και έτσι ο θυμός καλά κρατεί στην Ελληνική οικογένεια. Δεν είναι νέο και καλό είναι να το αντιληφθούμε για να το αλλάξουμε. 

Μεγάλη φασαρία γίνεται τελευταία με τον Σχολικό Εκφοβισμό (bulling). Πολλή βία γενικώς επικρατεί μέσα μας και γύρω μας. Όλα συνηγορούν για την εγκατάσταση του θυμού που είναι προοίμιο ή και συνέπεια της βίας. Είναι άξιο παρατήρησης πάντως το πόσο οι γονείς αγνοούν αυτές τις παραμέτρους όπως αγνοούν κάτι που μοιάζει ολοφάνερο τονίζει η Ερατώ Χατζημιχελάκη, Οικογενειακή Σύμβουλος, ειδικευμένη στις σχέσεις γονιών-παιδιών.

Ένα θυμωμένο παιδί έχει θυμωμένους γονείς. Έρχονται συνήθως να πάρουν βοήθεια (όσοι τέλος πάντων το τολμούν) για να αλλάξουν το παιδί τους, αντί να αρχίσουν από την αλλαγή του εαυτού τους. Την ώρα της συνεδρίας και όταν με λίγη προσπάθεια αντιληφθούν ότι εκείνοι ευθύνονται για το θυμό του παιδιού τους, είναι φανερή η αναγνώριση της ευθύνης και βαθιά μέσα στα μάτια τους βλέπεις την παραδοχή αυτή να αρχίζει δειλά αλλά σταθερά να αλλάζει την κοσμοθεωρία τους. 

Τις περισσότερες φορές φεύγουν από τη συνεδρία με το κεφάλι χαμηλωμένο, αισιοδοξώντας όμως πως τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Έχοντας όμως και μεγάλες αμφιβολίες για το αν μπορούν οι ίδιοι να διαχειριστούν το δικό τους θυμό. Το θυμό τους που δεν οφείλεται πάντα (για να είμαστε ειλικρινείς έτσι είναι τις περισσότερες φορές) στο παιδί και στις συμπεριφορές του αλλά στην έλλειψη υπομονής και καλής πρόθεσης που έχουν απέναντι στο παιδί. Σε δικά τους άλυτα προβλήματα είτε προσωπικά είτε σχέσης. Ας μην αφήσουμε βέβαια στην άκρη και τις σημαντικές κοινωνικές αντιξοότητες που ενισχυμένες στις μέρες μας εντείνουν το θυμό και στενεύουν τα όρια της ανοχής.

Ένα παιδί που γεννιέται δεν έχει το θυμό μέσα του. Δεν είναι θυμωμένο γιατί πήρε απ’ τον πατέρα του ή απ’ τον παππού του το ταπεραμέντο του επιθετικού και θυμωμένου ατόμου. Δεν το κληρονόμησε όπως ίσως κληρονόμησε τα πράσινα μάτια του. 

Ναι ευθύνεται όμως ο πατέρας και ο παππούς ή μαμά και η γιαγιά (για να μην κάνουμε διαχωρισμό στα φύλα), γιατί καθώς το βρέφος μεγαλώνει παρατηρεί πως οι φωνές, η βία, η επιβολή, ο ανταγωνισμός, η απειλή, η τιμωρία είναι μέρος της ζωής γύρω του. 

Σιγά σιγά μεγαλώνοντας γίνεται και το ίδιο ο στόχος όλων αυτών των παραπάνω και για να είμαστε ειλικρινείς τις περισσότερες φορές γίνεται συχνά ο σάκος του μποξ αναίτια και αδικαιολόγητα.

 

πηγή:http://hamomilaki.blogspot.gr

20 Μαίου: Παγκόσμια Ημέρα Μετεορολογίας.

Η 20η Μαΐου ορίστηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Μετρολογίας ημέρα κατά την οποία υπογράφτηκε η «Σύμβαση του Μέτρου» το 1875 στο Παρίσι, όπου και δημιουργήθηκε το Διεθνές Γραφείο Μέτρων και Σταθμών (BIPM), με έδρα τις Σέβρες της Γαλλίας. Με τη Σύμβαση του Μέτρου θεσμοθετείται ένα πλαίσιο παγκόσμιας συνεργασίας των Κρατών στο πεδίο των μετρήσεων και της Μετρολογίας, καθιερώνονται οι βασικές και οι παράγωγες μονάδες μέτρησης, υιοθετείται το Διεθνές Σύστημα Μονάδων (SI) και εναρμονίζονται οι κανόνες και οι διαδικασίες μέτρησης, με άμεση εφαρμογή τους στη διοίκηση, το εμπόριο, την παραγωγή, την υγεία, την έρευνα και την τεχνολογία.

Η Μετρολογία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τις μετρήσεις, τα και τις μονάδες όργανα μέτρησης, την αξιοπιστία των οργάνων αυτών και των μετρήσεων και γενικότερα, με ό,τι αφορά στον ακριβή και αποδεκτό προσδιορισμό των τιμών των μεγεθών που προσδιορίζουν τις ιδιότητες των σωμάτων ή των συστημάτων. Ο βασικός σκοπός της Συνθήκης του Μέτρου είναι η εξασφάλιση της ομοιομορφίας των μετρήσεων παγκοσμίως. 

Η Ελλάδα προσχώρησε στη Συνθήκη μόλις το 2001 και αρμόδια υπηρεσία για την εφαρμογή της είναι το Ελληνικό Ινστιτούτο Μετρολογίας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. 

Κάθε χρόνο το Διεθνές Γραφείο Μέτρων και Σταθμών και τα μέλη του (Εθνικά Ινστιτούτα Μετρολογίας) οργανώνουν εκδηλώσεις για την προβολή και την ανάδειξη του ρόλου της Μετρολογίας στην επιχειρηματική και κοινωνική ζωή, αλλά και τη συμβολή της στην ανάπτυξη της οικονομίας.

Η ασφάλεια είναι συνυφασμένη με τη Μετρολογία και η σημασία της είναι τεράστια, ειδικότερα αν σκεφτούμε θέματα, όπως οι ασφαλείς πτήσεις των αεροπλάνων, οι μετρήσεις για τις αντοχές των αυτοκινήτων κατά τις συγκρούσεις ή ακόμη και η ασφάλεια μέσω της ακτινοθεραπείας, τα οποία σχετίζονται άμεσα με την υγεία, ακόμα και τη ζωή του ανθρώπου.

πηγή:http://akrasakis.blogspot.gr

Ελπίζω πάντα να μπορώ...

 

ΠΗΓΗ:http://www.psychologized.eu/

Πώς να θωρακίσουμε τα παιδιά μας από τα συναισθηματικά τραύματα, τον πόνο, την ανασφάλεια και το τεράστιο άγχος.

Κανόνες επιβίωσης στην κρίση

Εμψυχώστε και ενισχύστε την εικόνα του παιδιού
Βοηθήστε το να θυμηθεί καταστάσεις που χειρίστηκε με επιτυχία στο παρελθόν γιατί οι παλιές δοκιμασμένες συνταγές επίλυσης δυσκολιών το βοηθούν να χειρίζεται τις μελλοντικές προκλήσεις. Θα πρέπει  να βλέπει τη ζωή με χιούμορ, αισιοδοξία,  ακόμα και να γελά με τον εαυτό του, και κυρίως να αντέχει την κριτική και να την αντιμετωπίζει.

Προστρέξτε στους φίλους
Μάθετε το παιδί σας να κάνει φίλους. Όταν είναι φιλικό, θα έχει πολλούς δίπλα του. Στο σχολείο σιγουρευτείτε ότι δεν απομονώνεται. Η επαφή με ανθρώπους παρέχει κοινωνική στήριξη και ενδυναμώνει την ικανότητά μας να ανακάμπτουμε στις δυσκολίες.

Διδάξτε το να κατακτά στόχους
Μάθετέ του να βάζει μικρά στοιχήματα και να τα κατακτά βήμα-βήμα. Το να θέτει έναν -έστω και μικρό- στόχο και να επιβραβευτεί για την επίτευξή του είναι σημαντικό γιατί θα το βοηθήσει να μάθει να δέχεται και να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις και τις δυσκολίες.

Τι σημαίνει να μάθει να βοηθάει τους άλλους
Τα παιδιά που αισθάνονται ευάλωτα μπορούν να εμψυχωθούν βοηθώντας άλλους. Η ενασχόληση με τον εθελοντισμό σε οργανώσεις της ηλικίας τους, η ανταλλαγή ιδεών στο σχολείο για την εύρεση τρόπων που μπορούν να βοηθήσουν κάποιες ευάλωτες ομάδες, καθώς και η διδαχή της αλληλεγγύης τα ενδυναμώνουν και τα ανακουφίζουν στην ιδέα ότι ο πόνος είναι κοινός, αλλά και ότι συγχρόνως υπάρχουν τρόποι να παρέμβουμε.

Αποφύγετε να το εκθέσετε στα νέα των ΜΜΕ
(Για τα μικρά παιδιά): Μην αγνοείτε τις αγωνιώδεις ερωτήσεις τους γιατί βιώνουν ανασφάλεια. Απαντάτε τίμια και ειλικρινά, αλλά διαβεβαιώνετέ τα ότι θα είστε πάντα δίπλα τους και θα τα φροντίζετε. Μειώστε την έκθεσή τους σε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Δεν χρειάζεται βέβαια να τα απομονώνετε. Δεν γίνεται. Όλη η οικογένεια υποφέρει και δεν μπορεί αυτό να μην είναι εμφανές. Ωστόσο δεν είναι καλό να ακούνε και να βλέπουν συνέχεια πράγματα που δεν μπορούν να καταλάβουν έτσι κι αλλιώς λόγω ηλικίας.

Βοηθήστε το να κατανοήσει ότι οι αλλαγές είναι μέρος της ζωής
Οι αλλαγές μπορεί να προκαλούν τρόμο στα παιδιά και τους εφήβους. Βοηθήστε το παιδί σας να δει ότι οι αλλαγές είναι μέρος της ζωής και οι νέοι στόχοι μπορούν να αντικαταστήσουν παλιούς που μπορεί να είναι μη εφικτοί και να φαντάζουν απραγματοποίητοι.

Μιλήστε του καθαρά και ειλικρινά
Στα μεγαλύτερα παιδιά μιλήστε για τους φόβους και τις ανησυχίες σας, την οικονομική σας ανασφάλεια, την κατάσταση στη χώρα της ύφεσης και των μνημονίων, έτσι όπως τη βιώνετε, ως εφαλτήριο για να βοηθήσετε τον έφηβό σας να εκφράσει και αυτός με τη σειρά του τους προβληματισμούς του για την κρίση. Δείξτε κατανόηση αν αντιδράσει με θυμό ή νωθρότητα. Διαβεβαιώστε με λόγο και έργο ότι στην κρίση θα σταθείτε όλοι μαζί, ενωμένοι.

Δημιουργήστε κλίμα αισιοδοξίας και προοπτικής για το μέλλον
Μπορεί να μην είναι σε θέση, λόγω της νεαρής ηλικίας τους, να κατανοήσουν ότι στο τέλος  του τούνελ θα υπάρξουν δυνατότητες για μελλοντική πρόοδο και ανέλιξη, αλλά η Ιστορία έχει καταδείξει ότι μετά την καταστροφή, την ταραχή και την αναστάτωση έρχεται πάντα η νηνεμία, η πραότητα και η γαλήνη. Μια αισιόδοξη και θετική ενατένιση στο μέλλον τους δίνει τη δυνατότητα να βλέπουν τα μικρά, καλά πράγματα της ζωής και να προχωρούν παρά τις δυσκολίες. Είναι σημαντικό να προσβλέπουν και αυτοί και εσείς σε μια «νέα εποχή».

 

~Χαρά Καραμήτσου , λογοπεδικός 

 

πηγή:http://antikleidi.com

19 Μαΐου, ημέρα μνήμης των θυμάτων της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού!

Ολόκληρος ο Ελληνισμός, όπου γης, με το βλέμμα στραμμένο στις σκληρές εκείνες σελίδες της ιστορίας, θρηνεί τους νεκρούς του και προσμένει δικαίωση. 

Δικαίωση για τις 353.000 ψυχές, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, θεματοφύλακες μιας πατρίδας που ακόμη και σήμερα ζει στην μνήμη των απογόνων τους.

Ένα από τα πιο συγκλονιστικά ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ της Γενοκτονίας των Ποντίων! Η κόλαση στον Άγιο Γεώργιο τον Πάτλαμα

Ο Πόντος είναι η ελληνική ονομασία της γεωγραφικής περιοχής των ΒΑ. ακτών της Μικράς Ασίας, η παράλια περιοχή της Καππαδοκίας, ανατολικά της Παφλαγονίας, η οποία σήμερα ανήκει στην Τουρκία. 

Η γεωγραφική θέση του Πόντου ορίζεται δυτικά από τον ποταμό Παρθένιο της Βιθυνίας, νότια από την οροσειρά Ολγασύς, ανατολικά από τη λεγόμενη Μικρή Αρμενία και βόρεια από τη θάλασσα του Ευξείνου Πόντου που σήμερα ονομάζεται Μαύρη Θάλασσα (τουρκικά: Καρά-Ντενίζ).

Ο Πόντος υπήρξε στην αρχαιότητα πεδίο έντονου ελληνικού αποικισμού αλλά και βασίλειο επί Μιθριδάτη. Στην ύστερη βυζαντινή περίοδο, ξαναϋπήρξε ως ανεξάρτητο κράτος. 

Μέχρι το 1923 και την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών που ακολούθησε κατ΄ επιταγή της Συνθήκης της Λωζάνης κατοικούνταν, σε σημαντικό ποσοστό, από ελληνόφωνους χριστιανικούς και μουσουλμανικούς πληθυσμούς.

 

πηγή:http://hamomilaki.blogspot.gr

Η πρώτη απογραφή της χλωρίδας της γης σε ένα γράφημα!

H πρώτη διεθνής έρευνα για την «κατάσταση των φυτών του κόσμου» που εκπόνησαν επιστήμονες των Βασιλικών Βοτανικών Κήπων Κιου της Βρετανίας σε ένα γράφημα.



 

πηγή:http://tvxs.gr

Διεθνής Ημέρα Μουσείων με ελεύθερη είσοδο σε όλα τα μουσεία!

Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (INTERNATIONAL COUNCIL OF MUSEUMS - ICOM), επιθυμώντας να αναδείξει τον ρόλο των Μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, καθιέρωσε από το 1977 τη 18η  Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων. Για το έτος 2016, το ICOM επέλεξε για τον εορτασμό το θέμα: «Μουσεία και πολιτιστικά τοπία».

Τα Μουσεία είναι άμεσα συνδεδεμένα με το τοπίο που τα περιβάλλει. Κύρια αποστολή τους είναι η διατήρηση και διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς είτε αυτή βρίσκεται μέσα στο κτιριακό κέλυφος του μουσείου είτε έξω από αυτό. Παρέχοντας τεχνογνωσία, τα μουσεία οφείλουν να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στο ευρύτερο περιβάλλον συνδιαμορφώνοντας το πολιτιστικό τοπίο, ώστε να αποτελέσουν δυναμικά κέντρα πολιτισμού.

πηγή:http://tvxs.gr

VIDEO: Γιατί κοιμόμαστε;

 

Ένα έξυπνο βίντεο συμπυκνώνει όλα όσα μας συμβαίνουν όταν κοιμόμαστε ή ξαγρυπνάμε. Με ελλ. υπότιτλους από τα TED-Ed

 

Ένα αναλυτικό μάθημα του TED-Ed μέσα από βίντεο τεσεράμισι λεπτών μάς δίνει σημαντικές πληροφορίες για την αξία που έχει ο ύπνος στη ζωή μας. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που διατρέχει η υγεία μας, όταν εμείς δεν αναπαυόμαστε τις ώρες που πρέπει και τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν κοιμόμαστε; Η μελέτη του ύπνου ξεκίνησε από την περιέργεια έναν 15χρονου μαθητή το 1965, ο οποίος έμεινε ξύπνιος για 11 ημέρες. Η επιστήμη σήμερα μας παρέχει στοιχεία που δείχνουν πως όταν χάνουμε τον ύπνο μας, κινδυνεύει η ψυχική μας ισορροπία, γινόμαστε πιο επιρρεπείς σε ασθένειες όπως ο διαβήτης και στην αύξηση βάρους. Σε ακραίες περιπτώσεις, η αϋπνία μπορεί να
οδηγήσει και στον θάνατο.

 

πηγή: http://www.doctv.gr

Το πρωινό γεύμα... σε όλο τον κόσμο!

Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι το πρωινό είναι το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρα. Και φαίνεται πολλοί λαοί το πιστεύουν αν δείτε τι τρώνε για πρωινό,ανάλογα με το τι παράγει η χώρα φυσικά και ανάλογα με την κουλτούρα τους.



ΚΙΝΑ
Τηγανίτες, χυλός ρυζιού, νουντλ, παραδοσιακό κινεζικό πρωινό

© See-ming Lee
Γουιάνα
ψάρι, λαχανικά και τηγανητό ψωμί

instagram.com
ΙΡΑΝ
Λεπτό φύλλο ψωμιού και παραδοσιακή ομελέτα με βότανα

© Kamyar Adl
ΓΑΛΛΙΑ
Τσάι και σάντουιτς σε μπαγκέτα.

© elouiissee
ΙΑΠΩΝΙΑ
Το παραδοσιακό πρωινό περιλαμβάνει ρύζι, σούπα κια φύκια. Οι επιρροές από τη Δύση προσθέτουν καφέ, τοστ με βούτυρο, αυγά και πατατοσαλάτα.

© Yuli Chua
ΠΟΛΩΝΙΑ
Ομελέτα με λουκάνικα

© blondigirl98
ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Φάβα, ρεβύθια, σκόρδο, λεμόνι, αυγά

flickr.com
ΙΤΑΛΙΑ
Φρυγανιά με μαρμελάδα

© elepalumbo
ΝΟΤΙΑ ΙΝΔΙΑ

© Pankaj Kaushal
Είδος ψωμιού από ρύζι ή αλεύρι φακής
ΚΟΛΟΜΒΙΑ
Κολομβιανό αυγό σε σούπα με γάλα και τυρί

© cocina_v
ΤΟΥΡΚΙΑ
Τυρί, ελιές, μαρμελάδα και ομελέτα

© Özgür Mülazımoğlu
ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Ειδικό ψωμοτύρι

© cris_gomide
ΝΙΓΗΡΙΑ
Τηγανιτές μπάλες με φασόλια, καλαμποκάλευρο και γάλα

© 9jafoodie
ΙΣΠΑΝΙΑ
Παραδοσιακό πρωινό με ψητό ψωμί, σκόρδο, τοματούλες και λάδι

shierley.com
ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ
Επίπεδο καλαμποκιένο ψωμί με διάφορες γέμισες όπως τυρί, κοτόπουλο, ζαμπόν κ.λπ.

© Antonio Jordana
ΚΑΜΠΟΤΖΗ
Νουντλ με κρεας και λαχανικά

© angmodanielfooddiary
ΛΙΒΑΝΟΣ
Επίπεδο ψωμί με θυμάρι, τυρί και κιμά

© Kake
ΡΩΣΙΑ
Τηγανήτες με μαρμελάδα, μέλι

© Tatyana Kildisheva
ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ
Ρύζι με γαρίδες, κοτόπουλο και λουκάνικο

© Craige Moore
ΠΑΚΙΣΤΑΝ
Παραδοσιακό στιφάδο με βοδινό

© fowow
ΜΑΡΟΚΟ
Ψωμί με μέλι, πράσινες ελιές και κιμά

© juanjolostium
ΙΣΡΑΗΛ
Αυγό ποσέ με σάλτσα από ντομάτες, κρεμμύδια και καρυκεύματα

© imnewtryme
ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Παραδοσιακό αγγλικό πρωινό με μανιτάρια, φασόλια, τομάτες, λουκάνικα κλπ



πηγή:https://www.alfavita.gr/

«Θα είμαι πάντα δίπλα σου»: Ένα συγκινητικό βίντεο για την αδερφική αγάπη!

Ένας πιτσιρίκος κρατάει σφιχτά μια κοριτσίστικη κούκλα και περιμένει μόνος σε κάποια στάση λεωφορείου. Τα αγόρια αντίστοιχης ηλικίας που τον κοροϊδεύουν δεν φαίνεται να τον ενοχλούν σημαντικά.

 Τα μάτια του είναι σοβαρά και το μυαλό του συγκεντρωμένο, γιατί έχει μια αποστολή να εκτελέσει –μια απ’ αυτές τις αποστολές που δεν σηκώνουν αναβολές και δεν γνωρίζουν από εμπόδια.

Η εμπνευσμένη διαφήμιση –μία ακόμη απ’ τις δεκάδες που μας κάνουν να ευχαριστούμε τους σύγχρονους διαφημιστές και την έμπνευσή τους- φτιάχτηκε για την γερμανική εταιρεία μπισκότων, την Leibniz Butterkeks και μας θύμισε με τον πιο γλυκό τρόπο ότι η ζωή είναι ωραία αν έχεις αδέρφια.

 

 

πηγή:http://antikleidi.com

«Τι το κουβαλάς συνέχεια πάνω σου; Θα το "χαλάσεις" το παιδί»

Τον περασμένο μήνα, η Κέλλυ Ντίρκς, μια μαμά από την Μινεσότα, έκανε κάτι που πολλές μαμάδες κάνουν. Πήρε το μωράκι της στο μάρσιπο και πήγε να ψωνίσει σε κάποιο πολυκατάστημα.

Εκεί, η Ντίρκς περιφέρονταν στους διαδρόμους ενώ η κορούλα της κοιμόνταν ήσυχα και άνετα πάνω της. Η μέρα της θα έπρεπε να κυλήσει όπως και τόσες άλλες μέρες όπου είχε κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Αλλά αυτό δεν έγινε. Κάτι συνέβη.

Κάποια άλλη πελάτισσα του καταστήματος είδε την Ντίρκς, την πλησίασε και της είπε με αυστηρό ύφος ότι θα “χαλάσει» το μωρό της επειδή το κουβαλάει πάνω της. Της είπε επίσης ότι έτσι η μικρή της όταν μεγαλώσει δεν θα μάθει ποτέ να είναι "ανεξάρτητη".

Γιατί; Επειδή η Ντίρκς κουβαλούσε πάνω της την κορούλα της. Η μαμά αρχικά τα έχασε και αρκέστηκε να χαμογελάσει. Φίλησε την κόρη της και συνέχισε τα ψώνια της. Μόλις πήγε σπίτι της όμως αποφάσισε να μοιραστεί την ιστορία της με τους φίλους της στο Facebook.

Και το έκανε, όχι με θυμωμένο ή μισαλλόδοξο τρόπο αλλά με στοργικό και ενημερωτικό. Τα λόγια της αρχίζουν με τις λέξεις «αν γνώριζες μόνο …» και αυτό κάτι σημαίνει. Κάτι πραγματικά συγκινητικό που θα το ανακαλύψετε στη συνέχεια.

«Αγαπητή Γυναίκα στο κατάστημα
Το έχω ακούσει και πριν, ξέρεις, αυτό το θα "χαλάσω το μωρό μου". Ήσουνα πεπεισμένη ότι ποτέ δεν θα μάθει να είναι "ανεξάρτητη". Σου χαμογέλασα, φίλησα το κεφαλάκι της και συνέχισα τα ψώνια μου.

Αν γνώριζες μόνο αυτό που εγώ γνωρίζω.

Αν γνώριζες μόνο πώς πέρασε τους πρώτους δέκα μήνες της ζωής της, εντελώς μόνη, μέσα σε μια αποστειρωμένη μεταλλική κούνια, χωρίς να έχει τίποτα και κανέναν να την παρηγορήσει εκτός από το να πιπιλίζει τα δάχτυλά της.
Αν γνώριζες μόνο πως έμοιαζε το πρόσωπό της όταν οι άνθρωποι από το ορφανοτροφείο μου την έδωσαν να την αγκαλιάσω για πρώτη φορά.. ανακατεμένες στιγμές ηρεμίας μαζί με τον απόλυτο τρόμο. Κανείς δεν την είχε κρατήσει ποτέ έτσι στην αγκαλιά του μέχρι εκείνη τη μέρα και δεν είχε ιδέα πως έπρεπε να συμπεριφερθεί.

Αν γνώριζες ότι ακόμη και μέχρι σήμερα, όταν ξυπνάει στην κούνια της ποτέ δεν κλαίει γιατί στο ορφανοτροφείο όσο και να έκλαιγε, κανείς δεν έτρεξε ποτέ κοντά της.
Αν γνώριζες μόνο ότι το άγχος και η θλίψη ήταν τα τυπικά συναισθήματα κάθε μέρας της. Ότι κάθε μέρα προσπαθώντας να σηκωθεί από την κούνια της χτυπούσε το κεφάλι της ξανά και ξανά και ξανά. Ότι προσπαθούσε μόνη της να παρηγορηθεί από τον πόνο της.
Αν γνώριζες μόνο ότι για να νιώσει το μωρό μου “ανεξάρτητο» θα χρειαστεί να περάσουν λεπτά, ώρες, ημέρες, εβδομάδες, μήνες και χρόνια μέχρι να καταφέρει να παρακάμψει το μέρος του εγκεφάλου της που της φωνάζει “τραύμα» και “δεν είναι ασφαλές».

Αν γνώριζες μόνο όλα αυτά που εγώ γνωρίζω.

Αν γνώριζες μόνο ότι το μωρό μου κλαίει περισσότερο όταν την αφήνω κάτω από όταν την σηκώνω.
Αν γνώριζες μόνο ότι το μωρό μου “τραγουδά» όσο μπορεί πιο δυνατά μετά τον υπνάκο της, γιατί ξέρει ότι η φλυαρία της θα με κάνει να τρέξω κοντά της για να της αλλάξω την πάνα της αλλά και για να την αγκαλιάσω.
Αν γνώριζες μόνο ότι το κοριτσάκι μας κοιμάται μόνο στην αγκαλιά την δική μου και του μπαμπά της και ότι δεν μπορεί ποτέ να κοιμηθεί μόνη της.
Αν γνώριζες μόνο ότι το μωρό μας, μας έκανε όλους να κλάψουμε τη πρώτη μέρα που ζήτησε την αγκαλιά μας, εντελώς αυθόρμητα.

Αν γνώριζες μόνο αυτά που εγώ γνωρίζω.

Το να “Χαλάσω το μωρό μου» είναι το πιο σημαντικό πράγμα που θα κάνω ποτέ στη ζωή μου. Είναι ένα προνόμιο. Θα την κουβαλάω πάνω μου όσο εκείνη θέλει γιατί έτσι μαθαίνει ότι είναι ασφαλής. Ότι ανήκει σε κάποιον. Ότι την αγαπούν.

Αν γνώριζες…»

πηγή:http://hamomilaki.blogspot.gr

Οι πιο τρυφερές μητρικές αγκαλιές της Τέχνης!

Όσοι ποιητές κι αν γράψουν... όσοι ζωγράφοι κι αν δημιουργήσουν... όσοι γλύπτες κι αν φιλοτεχνήσουν έργα για τη μητέρα , πάλι λίγα θα είναι...

 Στο αφιέρωμα αυτό είναι συγκεντρωμένες μερικές μόνο από τις πιο τρυφερές μητρικές αγκαλιές της Τέχνης.

Κάποια έργα είναι εμβληματικά όπως το μπάνιο της Mary Cassatt ή η χρυσή λουλουδιασμένη  αγκαλιά του Klimt [μέρος από ένα ολόκληρο έργο με τίτλο: «οι ηλικίες της γυναίκας»]. Άλλα ίσως είναι λιγότερο διάσημα.

Αλλά τι σημασία έχει; Κάθε έργο είναι μοναδικό και κάθε έργο είναι σπουδαίο. Όπως και κάθε μητέρα!

Mary Cassatt: “The child’s bath” -1893

Mary Cassatt: “Mother holding a child in her arms” -1890
«Όλες οι μητέρες είναι πλούσιες όταν αγαπούν τα παιδιά τους.
Δεν υπάρχουν φτωχές μητέρες ούτε άσχημες ούτε γριές.
Η αγάπη τους είναι πάντα η ομορφότερη από τις χαρές»
Κόμης Maurice Maeterlinck  [1862-1949]

Amedeo Modigliani: “gypsy woman with a child”
«Η Αγκαλιά της μητέρας
είναι φτιαγμένη από τρυφερότητα
και γλυκός ύπνος ευλογεί το παιδί που αναπαύεται εντός της»
Victor Hugo [1802-1885]

Zinaida Serebriakova: “portrait of Cherkesovoy Benoit and her son Alexander”- 1922

Τamara de Lempicha: “Maternite” – 1928
«Όταν χαμογελούσε η μανούλα,
όσο όμορφο κι αν ήταν το πρόσωπό της,
γινόταν ασύγκριτα ωραιότερο και όλα γύρω της εμοιαζαν φωτεινότερα.»
Leo Tolstoy [1828-1910]

Pablo Picasso: “Mother and child” -1921
«Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές,
και πάλι κάτι θα περισσέψει.
Που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου»
Οδυσσέας Ελύτης – Εκ του πλησίον  [1911-1996]

Γεώργιος Ιακωβίδης : «Μητρική στοργή»
«Ω μάνα μου εφταπάρθενη
βαθιά αγκαλιά
που ως ουρανός ανοίγει!
Ανοίγει, ανοίγει-
μα από πού μπορεί η καρδιά να φύγει;
Πάντα θα ’ρτω να χαϊδευτώ
στα γόνατά σου απ’ τ’ αχνό
της ευλογίας το χέρι...»
Άγγελος Σικελιανός -  «Της μάνας μου» [1884-1951]

Fader: “mother and son”
«Μητέρα, μητέρα
πού αρνηθήκαμε την τρυφερή σοφία των δακρύων σου
πού ’ναι το μακρόθυμο χέρι σου
με την έκφραση της καρτερίας
πού ’ναι το χέρι σου
ν’ ακούσουμε την αυγή και τη θάλασσα
να ζεστάνουμε τη μοναξιά;»
Γιάννης Ρίτσος – Μητέρα  [1909-1990]

Henri Moore: “reclining mother and child” – 1975-1976

Charles Westgart: “mother and child”
Απόσπασμα από το ποίημα: "Το ψωμί της μάνας μου"
[του Παλαιστίνιου ποιητή Mahmoud Darwish]
«Μου λείπει το ψωμί της μάνας μου
Ο καφές της μάνας μου
Το άγγιγμά της
Φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις
Μέρα τη μέρα ...»

Jaume Plensa : “Nomade” - 2007

πηγή:http://tvxs.gr