Δύο νέες έρευνες εξετάζουν τις απρόσμενα περίπλοκες αλληλεπιδράσεις που λαμβάνουν χώρα όταν παίρνουμε ένα μικρό παιδί αγκαλιά και ανοίγουμε μπροστά του ένα βιβλίο με εικόνες.Το περιοδικό Pediatrics δημοσίευσε μια μελέτη που χρησιμοποίησε μαγνητικές τομογραφίες προκειμένου να εξετάσει την εγκεφαλική δραστηριότητα παιδιών 3 - 5 ετών καθώς άκουγαν κατάλληλες για την ηλικία τους ιστορίες. Οι ερευνητές παρατήρησαν διαφορές στην δραστηριοποίηση του εγκεφάλου οι οποίες σχετίζονταν με το πόσο συχνά τα παιδιά αυτά άκουγαν τους γονείς τους να τους διαβάζουν βιβλία στο σπίτι τους.
Τα παιδιά των οποίων οι γονείς ανέφεραν περισσότερο διάβασμα και περισσότερα βιβλία στο σπίτι έδειξαν σημαντικά μεγαλύτερη ενεργοποίηση κάποιων περιοχών του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου που ονομάζονται βρεγματικός, κροταφικός και ινιακός λοβός. Αυτή η περιοχή του εγκεφάλου είναι «μια πολύ κρίσιμη περιοχή που σχετίζεται με την ενοποίηση πολλαπλών ερεθισμάτων, την ενοποίηση του ήχου και των οπτικών ερεθισμάτων» είπε ο συγγραφέας της έρευνας, Dr. John S. Hutton, ερευνητής στο Cincinnati Children’s Hospital Medical Center.
Αυτή η εγκεφαλική περιοχή είναι γνωστό ότι είναι πολύ δραστήρια όταν τα μεγαλύτερα παιδιά διαβάζουν μόνα τους, αλλά ο Dr. Hutton σημειώνει ότι φωτίζεται επίσης όταν μικρότερα παιδιά ακούνε ιστορίες. Αυτό που ήταν πραγματικά πρωτόγνωρο ήταν ότι τα παιδιά που είχαν εκτεθεί περισσότερο στα βιβλία και στο διάβασμα παρουσίασαν σημαντικά περισσότερη δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που επεξεργάζονται τις οπτικές πληροφορίες παρά το ότι τα παιδιά στον τομογράφο άκουγαν απλώς ιστορίες και δεν έβλεπαν κάποια εικόνα.
Τα διαφορετικά επίπεδα εγκεφαλικής επεξεργασίας, υποστηρίζει, υποδεικνύουν ότι τα παιδιά που έχουν εξασκηθεί περισσότερο στο να αναπτύσσουν νοερές εικόνες όταν κοιτάνε βιβλία με εικόνες και ακούνε ιστορίες μπορεί να αναπτύξουν δεξιότητες που θα τα βοηθήσουν να δημιουργούν τα ίδια εικόνες και ιστορίες αργότερα.
Αυτή η εγκεφαλική περιοχή είναι γνωστό ότι είναι πολύ δραστήρια όταν τα μεγαλύτερα παιδιά διαβάζουν μόνα τους, αλλά ο Dr. Hutton σημειώνει ότι φωτίζεται επίσης όταν μικρότερα παιδιά ακούνε ιστορίες. Αυτό που ήταν πραγματικά πρωτόγνωρο ήταν ότι τα παιδιά που είχαν εκτεθεί περισσότερο στα βιβλία και στο διάβασμα παρουσίασαν σημαντικά περισσότερη δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που επεξεργάζονται τις οπτικές πληροφορίες παρά το ότι τα παιδιά στον τομογράφο άκουγαν απλώς ιστορίες και δεν έβλεπαν κάποια εικόνα.
«Όταν τα παιδιά ακούνε ιστορίες τις απεικονίζουν νοητικά» λέει ο Dr. Hutton. «Για παράδειγμα, «ο βάτραχος πήδηξε πάνω από το κούτσουρο. Έχω δει βάτραχο, έχω δει κούτσουρο, πώς μπορεί να μοιάζει όλο αυτό;»
Τα διαφορετικά επίπεδα εγκεφαλικής επεξεργασίας, υποστηρίζει, υποδεικνύουν ότι τα παιδιά που έχουν εξασκηθεί περισσότερο στο να αναπτύσσουν νοερές εικόνες όταν κοιτάνε βιβλία με εικόνες και ακούνε ιστορίες μπορεί να αναπτύξουν δεξιότητες που θα τα βοηθήσουν να δημιουργούν τα ίδια εικόνες και ιστορίες αργότερα.
«Αυτή η διαδικασία ενισχύει την κατανόηση της πραγματικότητας και οδηγεί τα παιδιά στο να μεταβούν σε βιβλία χωρίς εικόνες. Θα συντελέσει αργότερα στο να γίνουν καλύτεροι αναγνώστες καθώς θα έχουν αναπτύξει το κομμάτι αυτό του εγκεφάλου που τα βοηθάει να βλέπουν τι συμβαίνει στην ιστορία».πηγή: http://hamomilaki.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου