Μια βραβευμένη ταινία μικρού μήκους, μια αληθινή ιστορία που προβληματίζει. Τα παιδιά, αν και διαφορετικά, βρήκαν τον τρόπο να συνυπάρξουν και να γίνουν φίλοι, δείχνοντας πως οι διαφορές λύνονται μέσα από την προσπάθεια, τη θέληση και τη βοήθεια προς τον συνάνθρωπό μας.
Μία μέρα το αγόρι «φεύγει» από το σχολείο… και η Μαρία βρίσκει στο άδειο του αναπηpικό καροτσάκι το σχοινί που αποτέλεσε το μέσο για να έρθουν πιο κοντά τα δύο αυτά παιδιά. Από εκείνη τη στιγμή το σχοινί θα βρίσκεται πάντα στο χέρι της Μαρίας να της θυμίζει τον Νικόλα και τη φιλία τους. Η στιγμή αυτή είναι καθοριστική για την Μαρία και το μέλλον της. Αποφασίζει να γίνει Δασκάλα σε παιδιά με ιδιαιτερότητες!
Η αθώα ψυχή ενός παιδιού μπορεί να αποτελέσει κινητήρια δύναμη όχι μόνο για όλη τη ζωή του αλλά και για τη ζωή των γύρω του. Η ευαισθησία, η αυταπάρνηση, η άγνοια της ιδιοτέλειας, διδάσκουν δύναμη και όχι αδυναμία…
Και ο πόνος της απώλειας στην τρυφερή παιδική ηλικία μπορεί να σημαδέψει για πάντα το δρόμο της ευθύνης, το δρόμο της ζωής του καθενός μας…
Η μικρού μήκους ταινία «Cuerdas» (Χορδές), του Ισπανού σκηνοθέτη Pedro Solis, η οποία μάλιστα απέσπασε βραβείο «Goya» ως καλύτερη μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων, πραγματεύεται την τρυφερότητα και τη φιλία ανάμεσα σε δύο παιδιά, ένα εκ των οποίων πάσχει από εγκεφαλική παράλυση.
πηγή:http://antikleidi.com/2016/11/25/cuerdas-film/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου