Τα μάτια μας κινούνται διαρκώς. Κάποιες από αυτές τις κινήσεις βρίσκονται υπό τον συνειδητό μας έλεγχο, ενώ άλλες συμβαίνουν υποσυνείδητα. Οταν διαβάζουμε, παραδείγματος χάρη, εκτελούνται μία σειρά από ταχύτατες οφθαλμικές κινήσεις, που ονομάζονται «Σακκαδικές» όπως, παραδείγματος χάρη, όταν εστιάζουμε το βλέμμα σε μία λέξη και μετά στην επόμενη. Οταν μπαίνουμε σε ένα δωμάτιο κάνουμε μεγαλύτερες Σακκαδικές Κινήσεις καθώς αντιλαμβανόμαστε τι ακριβώς υπάρχει στον χώρο. Πέραν των Σακκαδικών Κινήσεων, υπάρχουν οι μικρές, ακούσιες κινήσεις που κάνουμε καθώς περπατάμε προκειμένου έτσι να εξισορροπήσουμε την κίνηση του κεφαλιού και να σταθεροποιήσουμε τη θέα του κόσμου. Τέλος, τα μάτια μας κινούνται με υπερβολική ταχύτητα στη φάση REM του ύπνου.
Οι επιστήμονες, εξάλλου, πιστεύουν ότι κάποιες από τις κινήσεις των ματιών μας μπορεί να αποκαλύπτουν τις ενίοτε δαιδαλώδεις διαδικασίες της σκέψης μας. Ερευνα που είδε πρόσφατα τα φώτα της δημοσιότητας υποδεικνύει ότι η διαστολή της κόρης συνδέεται με την αβεβαιότητα κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Αν κάποιος είναι λιγότερο σίγουρος για την απόφασή του, τότε αισθάνεται υψηλή διέγερση, γεγονός που προκαλεί και τη διαστολή της κόρης του ματιού. Αυτή η μεταβολή πιθανώς να αποκαλύπτει τι πρόκειται να αποφασίσουμε. Μία ομάδα ερευνητών, παραδείγματος χάρη, διαπίστωσε ότι η έρευνα για τη διαστολή της κόρης επέτρεψε την πρόβλεψη της διανοητικής διαδικασίας: πότε, δηλαδή, ένα προσεκτικό άτομο το οποίο συνήθως έλεγε όχι, ετοιμαζόταν να λάβει μία επισφαλή απόφαση και να απαντήσει καταφατικά.
Επίσης, η παρατήρηση των οφθαλμών μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να προβλέψουν ποιον αριθμό έχει κατά νου το άτομο. Ο Τόμπιας Λέτσερ και οι συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, «στρατολόγησαν» 12 εθελοντές και κατέγραψαν τις κινήσεις των ματιών τους καθώς διαβάζαν μία λίστα με αριθμούς. Οπως διαπιστώθηκε, η κατεύθυνση και το εύρος των κινήσεων των ματιών των συμμετεχόντων αρκούσαν για να προβλεφθεί με ακρίβεια ποιος ήταν ο αριθμός που επρόκειτο να επιλέξουν, αν ήταν μεγαλύτερος ή μικρότερος από τον προηγούμενο και κατά πόσο. Το βλέμμα κάθε εθελοντή μετακινείτο προς τα πάνω και τα δεξιά προτού αναφέρουν ένα μεγαλύτερο αριθμό και προς τα κάτω και τα αριστερά προτού πουν ένα μικρότερο αριθμό. Και όσο μεγαλύτερη ήταν η μετατόπιση από τη μία πλευρά στην άλλη, αναλόγως μεγαλύτερη ήταν και η διαφορά ανάμεσα στους αριθμούς.
Αυτό, λένε οι επιστήμονες, υποδεικνύει κατά κάποιο τρόπο ότι υπάρχει σύνδεση της αφηρημένης αριθμητικής αναπαράστασης στον εγκέφαλο και της κίνησης στον χώρο.
ΠΗΓΗ:http://www.kathimerini.gr/820173/article/epikairothta/episthmh/ta-matia-einai-o-ka8refths-ths-yyxhs-mas
Οι επιστήμονες, εξάλλου, πιστεύουν ότι κάποιες από τις κινήσεις των ματιών μας μπορεί να αποκαλύπτουν τις ενίοτε δαιδαλώδεις διαδικασίες της σκέψης μας. Ερευνα που είδε πρόσφατα τα φώτα της δημοσιότητας υποδεικνύει ότι η διαστολή της κόρης συνδέεται με την αβεβαιότητα κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Αν κάποιος είναι λιγότερο σίγουρος για την απόφασή του, τότε αισθάνεται υψηλή διέγερση, γεγονός που προκαλεί και τη διαστολή της κόρης του ματιού. Αυτή η μεταβολή πιθανώς να αποκαλύπτει τι πρόκειται να αποφασίσουμε. Μία ομάδα ερευνητών, παραδείγματος χάρη, διαπίστωσε ότι η έρευνα για τη διαστολή της κόρης επέτρεψε την πρόβλεψη της διανοητικής διαδικασίας: πότε, δηλαδή, ένα προσεκτικό άτομο το οποίο συνήθως έλεγε όχι, ετοιμαζόταν να λάβει μία επισφαλή απόφαση και να απαντήσει καταφατικά.
Επίσης, η παρατήρηση των οφθαλμών μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να προβλέψουν ποιον αριθμό έχει κατά νου το άτομο. Ο Τόμπιας Λέτσερ και οι συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, «στρατολόγησαν» 12 εθελοντές και κατέγραψαν τις κινήσεις των ματιών τους καθώς διαβάζαν μία λίστα με αριθμούς. Οπως διαπιστώθηκε, η κατεύθυνση και το εύρος των κινήσεων των ματιών των συμμετεχόντων αρκούσαν για να προβλεφθεί με ακρίβεια ποιος ήταν ο αριθμός που επρόκειτο να επιλέξουν, αν ήταν μεγαλύτερος ή μικρότερος από τον προηγούμενο και κατά πόσο. Το βλέμμα κάθε εθελοντή μετακινείτο προς τα πάνω και τα δεξιά προτού αναφέρουν ένα μεγαλύτερο αριθμό και προς τα κάτω και τα αριστερά προτού πουν ένα μικρότερο αριθμό. Και όσο μεγαλύτερη ήταν η μετατόπιση από τη μία πλευρά στην άλλη, αναλόγως μεγαλύτερη ήταν και η διαφορά ανάμεσα στους αριθμούς.
Αυτό, λένε οι επιστήμονες, υποδεικνύει κατά κάποιο τρόπο ότι υπάρχει σύνδεση της αφηρημένης αριθμητικής αναπαράστασης στον εγκέφαλο και της κίνησης στον χώρο.
ΠΗΓΗ:http://www.kathimerini.gr/820173/article/epikairothta/episthmh/ta-matia-einai-o-ka8refths-ths-yyxhs-mas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου