8 πιθανά λάθη στην γονεϊκή συμπεριφορά που μπορεί να δυσκολέψουν τα παιδιά από το να επιτύχουν!

1. Αποθάρρυνση από το να δοκιμάζουν νέα πράγματα

Μια γονεϊκή συμπεριφορά που μπορεί να δυσκολεύει τα παιδιά είναι το να τα αποθαρρύνετε από το να δοκιμάζουν μια νέα δεξιότητα.

Ορισμένες φορές, οι γονείς έχουν τις καλύτερες των προθέσεων όταν περιορίζουν, καθώς έχουν μια δικαιολογημένη πεποίθηση ότι τα παιδιά τους μπορεί να αποτύχουν.

Ωστόσο, η αποτυχία είναι μέρος της ζωής και η αντιμετώπιση της με θετικό τρόπο είναι σημαντική για την μετέπειτα επιτυχία.

2. Υπερβολική φροντίδα
Το να κάνετε κάθε δουλειά του σπιτιού για τα παιδιά σας, δουλειές που είναι ικανά και μόνα τους να κάνουν και θα έπρεπε να κάνουν, ώστε να εξελιχθούν σε λειτουργικούς ενήλικες, είναι μια προβληματική γονεϊκή συμπεριφορά.

Ένα παράδειγμα υπερβολικής φροντίδας θα ήταν να πλένετε τα ρούχα των παιδιών σας, όταν είναι έφηβοι (ή φοιτητές).

3. Υπερβολική επιδοκιμασία
Κι όμως, η υπερβολικά συχνή επιδοκιμασία αποτελεί πρόβλημα. Το να επιδοκιμάζετε μικρά κατορθώματα που έχουν καταφέρει δεν πρόκειται να τους δημιουργήσει κίνητρα ώστε να προσπαθούν περισσότερο για να επιτύχουν κι άλλα.

Για παράδειγμα, η επιδοκιμασία σε ένα παιδί 8 χρονών επειδή ντύθηκε μόνο του, δεν το ενθαρρύνει να επαναλάβει αυτή τη συμπεριφορά μόνο του χωρίς την ανάγκη επαίνου.

Ωστόσο, η εστίαση στο να επιδοκιμάζετε σημαντικά επιτεύγματα, όπως για παράδειγμα στην επίδοση στο σχολείο δεν παύει να είναι άκρως σημαντική.

4. Απομάκρυνση από φιλίες
Ερευνητές επανεξέτασαν πρότερες έρευνες σχετικά με δυσλειτουργικές γονεϊκές συμπεριφορές και βρήκαν ότι τα επιτυχημένα παιδιά είχαν γονείς που τα βοηθούσαν να δημιουργήσουν κοινωνικά δίκτυα.

Ένα δυνατό, κοινωνικό σύστημα στήριξης είναι άκρως βοηθητικό για τα παιδιά, ώστε να βασίζονται κάπου σε περιόδους αβεβαιότητας ή στρες.

5. Συνεχής επίβλεψη
Το να επιβλέπετε κάθε κίνηση του παιδιού δεν είναι μόνο ενοχλητικό, αλλά επίσης μπορεί να το οδηγήσει σε ένα ατυχές συμπέρασμα· η μαμά ή ο μπαμπάς δεν πιστεύουν στην ικανότητα μου να επιτύχω μόνος μου.

Δυστυχώς, αυτή η συμπεριφορά οδηγεί τα παιδιά να μην εμπιστεύονται τελικά τις δικές τους ικανότητες και να λαμβάνουν λιγότερα ρίσκα, ακόμα και όταν είναι πλήρως ικανά να κάνουν κάτι μόνα τους.

6. Υπερβολικά αυστηρή συμπεριφορά
Έρευνα του Πανεπιστημίου του Λονδίνου συμπέρανε ότι η σκληρή γονεϊκή συμπεριφορά είχε επιδράσεις στα επίπεδα του αυτοελέγχου για τα παιδιά και ότι αυτές οι επιδράσεις συσχετίζονταν επίσης με προβλήματα συμπεριφοράς αργότερα στην ενήλικη ζωή.

Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι «Οι σκληρές πρακτικές αποτελούσαν δείκτη πρόβλεψης προβλημάτων συμπεριφοράς και για αγόρια και για κορίτσια. Ο προβληματικός αυτοέλεγχος στην ηλικία των 9 συσχετιζόταν με προβλήματα συμπεριφοράς και συναισθηματικές δυσκολίες στα 12».

Τα χαμηλότερα επίπεδα αυτοελέγχου ήταν το αποτέλεσμα αυστηρής επίβλεψης της συμπεριφοράς των παιδιών και υπερβολικού περιορισμού τους. Επιτρέποντας στα παιδιά, ειδικά όσο μαθαίνουν να διαχειρίζονται την συμπεριφορά τους μέσα σε λογικά όρια που έχουν ήδη καταφέρει, να βιώνουν όλο και μεγαλύτερη ελευθερία είναι υψίστης σημασίας για την επιτυχία τους.

7. Αποθάρρυνση συναισθηματικής έκφρασης
Μια υγιής σχέση ανάμεσα σε γονέα και παιδιά αποδεικνύεται ευεργετική και για τα δύο μέρη.

Η ισορροπία του δούναι και λαβείν από νωρίς σε μια σχέση είναι ένας από τους καλύτερους προβλεπτικούς παράγοντες επιτυχίας ενός παιδιού.

Για να χτίσετε αυτή τη σύνδεση, η ειλικρινής συζήτηση σχετικά με ενοχλήσεις, άγχη και πράγματα που σας απασχολούν, μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν για τα αρνητικά συναισθήματα και πώς να τα χειριστούν χωρίς να τα καταπιέζουν.

8. Ασυμφωνία λόγων και πράξεων
Σε όλη την διαδικασία καθοδήγησης που οι γονείς δίνουν στα παιδιά τους, αυτά ακόμα ψάχνουν να βρουν αν οι συμπεριφορές των γονιών τους ταιριάζουν με αυτά που τους μαθαίνουν.

Αν δεν μοιράζεστε με τους άλλους, αλλά παρόλα αυτά μαθαίνετε τα παιδιά σας να το κάνουν, αυτά λαμβάνουν ένα μπερδεμένο μήνυμα και μπορεί να βιώσουν σύγχυση για το τι τελικά είναι σωστό.

πηγή:http://hamomilaki.blogspot.gr/